Τρία αγκάθια στις σινοαμερικανικές σχέσεις διαμορφώνουν τις καλύτερες -δυνατές- επιλογές που έχει το Πεκίνο ενόψει των αμερικανικών εκλογών
Με το αγκάθι της Ταϊβάν να παραμένει, τον ρωσοουκρανικό πόλεμο να μαίνεται και τον οικονομικό «πόλεμο» να σιγοβράζει, οι σχέσεις Πεκίνου-Ουάσιγκτον βρίσκονται στο ναδίρ. Άραγε, ποιόν θα ήθελε το Πεκίνο να αναδειχτεί νικητής στις επερχόμενες αμερικανικές εκλογές;
Το δίχως άλλο, ο Κινέζος ηγέτης Σι Τζινπίνγκ ελπίζει ότι το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών των ΗΠΑ θα μπορούσε να φέρει έναν ηγέτη που θα έχει διαφορετική στάση απέναντι στην Ταϊβάν, καθώς και να βοηθήσει την Κίνα να επιλύσει την οικονομικά της ζητήματα.
Ανάμεσα όμως σε έναν ειλικρινή Ντόναλντ Τραμπ και μια φαινομενικά εύθυμη Καμάλα Χάρις, τι θα προτιμούσε το Πεκίνο;
Επιχειρώντας να απαντήσει στο ερώτημα ο επίκουρος καθηγητής Οικονομικής των Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο του Νότιγχαμ, Τσι Μενγκ Ταν, θέτει υπόψιν τα μέτωπα που εμπλέκονται οι δύο υπερδυνάμεις.
Το αγκάθι Ταϊβάν
Όσον αφορά την Ταϊβάν, ο Σι Τζινπίνγκ, είτε μας αρέσει είτε όχι, μπορεί να χρειαστεί να κλιμακώσει την ατζέντα του, υπογραμμίζει ο Ταν. «Αν μπορούσε να κάνει επαρκή πρόοδο προς την ενοποίηση, μπορεί να χαιρετιστεί ως ένας από τους μεγάλους του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος, κάτι που θα εδραιώσει την κατάστασή του εντός του κόμματος και θα αποσπούσε την προσοχή από τα οικονομικά δεινά του έθνους» αναφέρει ο ακαδημαϊκός στο The Conversation.
Ο Ταν λοιπόν εκτιμά ότι σε αντίθεση με την Κάμαλα Χάρις, η οποία φαίνεται να παίρνει στα σοβαρά τις συμμαχίες, ο Τραμπ αμφισβητεί τα οφέλη πολλών συμμαχιών που έχουν σφυρηλατήσει οι ΗΠΑ. «Στην πραγματικότητα, οι λίγες φορές που μίλησε για την Ταϊβάν επικεντρώνεται στο πώς το νησιωτικό κράτος έχει αναλάβει την επιχείρηση ημιαγωγών της Αμερικής και θα έπρεπε να πληρώσει περισσότερα στις ΗΠΑ για την άμυνά τους».
Έτσι, ο ειδικός στο Νότινγκαμ πιστεύει ότι δεδομένης της σημασίας των ημιαγωγών για τα ηλεκτρονικά και την τεχνητή νοημοσύνη, θα μπορούσε να προστρέξει στο πλευρό της Ταϊβάν σε περίπτωση επίθεσης. Ωστόσο, καθώς έχει την φήμη του «αρχι-διαπραγματευτή»μπορεί απλώς να κλείσει μια συμφωνία με το Πεκίνο, η οποία διαβρώνει την ανεξαρτησία της Ταϊβάν, κάτι που θα ανησυχήσει την Ταϊπέι.